Al weken roep ik thuis dat ik nog eens naar Roodborn wil. Ik vind het daar zo mooi en het is al best wel lang geleden dat ik daar geweest ben. En dat een wandeling niet altijd heel lang hoeft te zijn bewijst dit gebiedje. Slechts 5 km, maar je hebt het gevoel dat het langer is én dat je ergens in het buitenland bent geweest. Een echte vakantie-in-eigen-land-wandeling.
In Nederland zijn heel wat Klompenpaden uitgezet. Vandaag lopen wij het Klompenpad door de Rijnstrangen. Een gebied met veel water, moerassen en de Oude Rijn die door het gebied stroomt. Moeilijk is het niet om je in te beelden hoe de Romeinen hier doorheen voeren.
Als ik hier in mijn eigen omgeving wandel, zie ik verschillende markeringen. De meeste wandelmarkeringen ken ik wel. Enkele jaren geleden viel mij een roodblauwe route op. Na een speurtocht op internet kwam ik erachter dat het gaat om het Napoleonspad, een route van Grubbenvorst naar Weert. Een nieuwe wandeling op de to-do-lijst was geboren.
0KM Startpunt: Parkeerplaats achterkant Jachtslot Mookerheide, Heumensebaan 2, Molenhoek De spanning loopt al op als we over de oprijlaan omhoog rijden en na de bocht zien we dan een groot wit kasteel staan. We rijden er omheen en parkeren onze auto voor een mooie wandeling op Landgoed Mookerheide. Een landgoed met een jachtslot in jugendstil-stijl,…
Langs de Tungelroyse Beek kun je heerlijk wandelen. Wij wandelde enkele reis langs deze veelzijdige beek, met weides, moerassen en een betoverend bos. En bruggen heb ik voorlopig wel weer genoeg gezien…
Stichting Uitgeverij Matrijs heeft een prachtige reeks erfgoedroutes. Daarin worden historische sporen in een gebied tot leven gebracht. Veel uitleg in de gidsen over de geschiedenis van een plek en een gegarandeerd mooie wandelroute die er voor zorgt dat je wandeling meer inhoud krijgt. De erfgoedroute van Berg en dal stond maar kort op het lijstje. Romeinen hebben in deze streek behoorlijk wat sporen achter gelaten en daar ging het boekje dan ook met name om.
Nee, de titel is geen typefout en het gaat ook niet over mezelf. In mei bloeien namelijk de meidoornstruiken. En dat móet je zien! Waar kun je dan beter heen gaan dan naar de Maasheggen. De Maasheggen is een langgerekt gebied langs de Maas tussen Maashees en Cuijk. Het kenmerk van dit gebied zijn de heggen die het landschap sieren en ook de waarde er aan geven. Niet voor niks is dit gebied het enige UNESO biosfeergebied van Nederland.
In het tweede deel van “Te voet met boswachter Ellen”, neem ik je mee naar het Rijk van Nijmegen. In 1929 werd de twaalfde Bondswandelweg van de ANWB uitgegeven. Tijdens deze wandeling van Nijmegen naar Plasmolen en terug neem ik je mee naar de oude stad Nijmegen en daarna over de heuvels met weidse vergezichten en fraaie bossen. Ik ontdekte dat er verrassend veel van de oude route nog altijd beleefbaar is.
Waar ben je gaan wandelen? In Waterbloem. Waarschijnlijk heeft (bijna) nog nooit iemand er van gehoord. En onbekend maakt onbemind? Wellicht wel, maar vandaag was dat een voordeel.
Tijdens het wandelen van de Oude Bondswandelweg van Amsterdam naar Arnhem liep ik ook door de bossen van de zuidrand van de Veluwe. Soms kom ik tijdens een lange afstandswandeling in gebied waarvan ik graag meer zou willen zien en de bossen tussen Doorwerth en Arnhem vallen daar onder. Er is zoveel te zien. Alle reden om heerlijk een paar daagjes weg te regelen in een leuke bed & breakfast in Doorwerth.
Lijnen in het landschap hebben mijn interesse. Of dat nu een kanaal is, een oude spoorlijn, alles heeft een historie waarom het door de mensen zo dwars door alles heen in het landschap is neergelegd. Een van deze lijnen is de Peel Raamstelling en wel door het volgen van het Defensiekanaal of Kanaal van Deurne.
Op zoek naar een niet te lange wandeling, maar wel een met avontuur, kwamen we uit bij de Molenplas. Rondom de plas is er struinnatuur, dus je hoeft je niet aan het pad te houden, verder zorgen kijkheuvels en stapstenen voor de nodige afwisseling.
Vandaag was het weer tijd voor een wandeling. Voor we op pad gaan denken we eerste even goed na over de mogelijkheden. Het is erg vroeg donker, dus de route moet niet te lang zijn, zeker niet omdat we vandaag laat op gang zijn gekomen. Buienradar leert dat er na 15 uur een flinke bui over het land trekt, zo’n rode die je zeker niet op je dak wilt krijgen. Maar we willen ook wat avontuur, want dat wordt door de dochter wel gewaardeerd.
Water is altijd leuk. Je hebt iets te kijken en water biedt ook afwisseling. Ik volg graag stroompjes water. Zo wandelde ik al eens langs de Geul van bron tot monding. Ook de Dommel stond op mijn verlanglijstje.
Begin 1900 wilde de ANWB het wandeltoerisme bevorderen. De eerste lange afstandswandelingen werden uitgezet onder de naam Bondswandelwegen. De route van Amsterdam naar Arnhem was in 1914 de eerste. Geniet samen met mij van de venen, het Gooi, de Utrechtse Heuvelrug en de Veluwe, en ontdek dat er verrassend veel van de oude route nog altijd beleefbaar is.
Vandaag een ontspannen tochtje. Heerlijk van het begin van de herfst genieten. Nadat we het terras van de Pannenkoekenmolen hadden uitgeprobeerd zijn we aan onze tocht begonnen.
Samen met twee collega’s heb ik afgesproken op de parkeerplaats bij de Daatjeshoeve in Nederweert. Ik ga ze laten zien waar ik jaren gewerkt heb. Dat doe je natuurlijk in de mooiste tijd van het jaar, als de edelherten burlen, in september.
Vandaag staat Natuurpark Lelystad op het programma. We rijden vroeg weg, want het is een hele afstand vanuit Limburg. Natuurpark Lelystad is het enige wildpark van Nederland.
Als een groene long boort Park Sonsbeek zich in Arnhem. In de stad en toch meteen een gevoel van buiten, natuur en rust. Door de grote hoogteverschillen, het stromende water en de historische gebouwen waan je je in een landschap van oude baronnen die hier het landschap hebben aangekleed.
Ook in mijn eigen woonomgeving is het mooi, daarom besloten wij een wandeling te gaan maken in het Leudal. De route is 14,6 km, dus met wat doorstappen goed te doen.
Een bezoekje brengen aan Friesland staat gelijk aan een hele onderneming. Het plan is om een dagje Nationaal Park de Alde Faenen te gaan verkennen. Nu is dit waterrijke laagveengebied uitermate geschikt om vanaf het water te ontdekken. Het aantal wandelroutes is erg beperkt en we willen een mooie indruk krijgen van het hele gebied.
De wekker gaat vroeg vandaag. Ik heb afgesproken om naar de Amsterdamse Waterleidingduinen te gaan. In dit uitgestrekte natuurgebied mag je overal lopen, dus struinen zonder paden is toegestaan. Daarnaast leven er in het gebied meer dan 3000 damherten en ook de vos is er niet schuw. Tel daar de vele watervogels bij op en je weet dat je aan een dag eigenlijk niet genoeg hebt om het hele gebied te zien.
Er zijn van die gebieden die al heel lang op mijn “daar-moet-ik-nog-eens-heen-lijstje” staan. De Stille Kern midden in het Horsterwold is zo’n gebied. Waarom wil ik daar heen? Het is een gebied waar je niet op de paden hoeft te blijven. Daarnaast vormen grote grazers als konikpaarden het gebied, de natuur mag dus haar gang gaan. Dit soort wildernisnatuur heeft een aantrekkingskracht op mij.
Soms heb je iets dat je dolgraag nog eens zou willen doen. Bij mij hoog op het lijstje stond de wens om op een willekeurige plek neer gezet te worden en dan maar te zien hoe je weer terug naar huis komt. Mijn man en dochter verdiepten zich blij in de atlas en kozen een mooie plek uit.
Als je naar Zuid-Limburg gaat is een wandeling in de buurt van Schinnen niet het eerste wat in je op komt. Toch kan ook dit onbekende stukje zuiden des lands erg mooi zijn. Tijdens een schijnbaar mooie dag in april besloten wij naar Zuid-Limburg te gaan.
