We pakken de Altmühltal-Panoramaweg weer op en wandelen vandaag de etappe van Dollnstein naar Eichstätt, zo’n 14 kilometer puur wandelplezier. Een collega van Heike brengt ons van het hotel naar het startpunt in Dollnstein.
De plaats doet haar naam eer aan: zodra we uitstappen, torenen de indrukwekkende rotsformaties van de Dollnsteiner Wand boven ons uit. De route voert ons verder over schrale kalkgraslanden vol jeneverbessen, afgewisseld met oude lindebomen die het landschap een intiem en bijna schilderachtig karakter geven. We genieten volop van het kleinschalige, afwisselende landschap. Het is meteen duidelijk waarom deze route behoort tot de Top Trails of Germany.
Veel te snel bereiken we alweer een volgende blikvanger: de Burgstein, een markante rotspunt met een kruis op de top. Met halsbrekende toeren klimt Agnes ernaartoe. Ik kijk liever niet! Intussen betrekt de lucht. We lopen verder door een weelderig bos waar in de berm van alles groeit: kruidvlier, leverbloempje en hertsmunt. Dan begint het plotseling te regenen en niet zo’n beetje ook. Het is veel slechter dan voorspeld. Onder de bomen gaat het nog wel, maar zodra we het open terrein bereiken, vragen we ons toch af of het nog ophoudt.
Een volgend kalkgrasland volgt, opnieuw vol bloemen waaronder zonneroosje en graslelie, maar door de regen kunnen we er weinig van genieten. De rotsen glanzen in het natte licht, een prachtig gezicht, maar we zijn te druk met droog blijven. In Obereichstätt zoeken we beschutting in een garage. Het regent hard.
Na een tijdje wordt het lichter. De regen dooft uit tot een zachte motregen en even later breekt de zon plotseling door. Alsof iemand een schakelaar omzet: de lucht klaart op en de temperatuur schiet omhoog. We trekken onze regenjassen uit en klimmen helemaal naar de top van de Dollnsteiner Hänge. Daar wacht een beloning: het uitzicht is groots. Het dal glanst frisgroen van de regen en overal om ons heen fladderen plots weer vlinders, bleek blauwtje, bruin blauwtje, luzernevlinder, bruin zandoogje, dambordje en zelfs een Spaanse vlag. De natuur lijkt weer tevoorschijn te komen na de bui.
Bovenlangs passeren we verschillende oude steengroeven. In één ervan mag je zelf fossielen zoeken, een aanrader voor wie met kinderen wandelt of van geologie houdt. Door de regen is het laat geworden, en de groeve sluit bijna, dus we besluiten door te lopen. We dalen diep af om vervolgens meteen weer steil te klimmen. De beloning: een grandioos uitzicht op de middeleeuwse Willibaldsburg, het Augustinerkloster Rebdorf en Eichstätt zelf.
In de Willibaldsburg is tegenwoordig het Jura-Museum gevestigd, waar je talloze fossielen en aquaria kunt bekijken. Bovenlangs hebben we steeds wisselende zichten op de stad, het is een schitterende finale van deze etappe. In een puinberg proberen we nog wat fossielen te vinden, maar in plaats daarvan ontdekken we prachtige dendrieten, 144 miljoen jaar oud. Dendriet is géén fossiel, maar een bijzondere kristalgroei van mangaanhoudende mineralen. Deze kristallen groeien als het ware “vertakkend”, net als een boom die steeds nieuwe takken vormt. Daardoor lijken ze sterk op plantenafdrukken in steen en worden ze vaak ten onrechte voor fossielen aangezien. Vandaar dat dendriet ook wel een pseudofossiel wordt genoemd.
Moe maar voldaan dalen we voor de laatste keer af naar Eichstätt, waar we onszelf trakteren op een welverdiend Italiaans ijsje. Een perfecte afsluiting van een dag vol natuur, geschiedenis en regen.
Deze wandeling is tot stand gekomen in samenwerking met het Naturpark Altmühltal en Top Trails of Germany.
Ontdek zelf de mooiste etappes en beleef het unieke kalksteenlandschap. Meer informatie vind je op hun website of kies eens een van de andere Top Trails!
Bekijk ook de andere blogs over het Altmühltal:
Wandelen tussen Pappenheim en Mörnsheim over de Altmühltal-Panoramaweg
Wandelen over de Mühlenweg in het Altmühltal
Van Essing naar Kelheim, de laatste etappe van de Altmühltal-Panoramaweg
