Startpunt: Parkeerplaats Gemeente, Teuven-Dorp, Teuven
Net over de grens in Zuid-Limburg gaat het heuvellandschap gewoon door. Sterker nog, het is er kleinschaliger en authentieker dan Zuid-Limburg zelf. Ik begon in Teuven voor een wandeling die je het gevoel geeft midden in de Ardennen te zijn.
Teuven zelf mag er al zijn, knusse straatjes en kleine restaurantjes verwelkomen je. Eenmaal aan de route begonnen komen we al snel een oude watermolen, welliswaar zonder rad, tegen. We passeren dan ook de Gulp, hier maar een klein stroompje. Dan gaat de route al meteen met een flinke klim omhoog door een holle weg. Ook de volgende holle weg brengt ons hoger en hoger in het bos. Hier op de Teuvender Berg mag de natuur haar gang gaan. De eigenaar werkt niet in het bos en laat graag de inheemse bomen, zoals haagbeuken groeien.
Dan kom ik op een breder pad, hoe verder ik het pad volg hoe smaller en smaller het wordt. Van kiezels, naar zand, naar bospad. Het bos is afwisselend soms stukken naaldhout, dan stukjes open gekapt om nieuwe bomen een kans te geven. Deze plekken geven dan soms ook nog wat uitzicht op de omgeving. Na enkele kilometers daalt het pad in een holle weg en openbaart zich een prachtig uitzicht. Aan het einde van pad lijk je niet verder rechtdoor te kunnen, maar wie goed kijkt ziet in het struikgewas wat betonresten. Restanten van wat ooit een brug was. Er naast loopt een smal betonnen paadjes naar beneden, naar de oude spoorbaan uit 1895.
Voor rails moet je goed zoeken. Deze oude verbinding was ooit nodig om het zink uit de mijnen van Plombières te krijgen. Later werden er ook personentreinen over vervoert, maar sinds 1957 wordt dat al niet meer gedaan. Militaire transporten bleven nog gaan tot 1989 en daarna was het gedaan met de lijn. Inmiddels is het een onderdeel van de Ravel, een netwerk van oude spoorbanen die omgebouwd zijn tot fiets- en wandelroutes, die heel Wallonië doorkruisen. Ik loop langs het oude stationnetje van Hombourg en daar staat nog het een en ander aan oud materieel klaar om ooit tentoongesteld te worden.
De Ravel volgend komen we in de berm een flinke dassenburcht tegen en later zien we moet moeite Kasteel Berlieren door de bomen. Dan gaan we al weer snel van de Ravel af en dalen af naar een klein gehuchtje. Door het landschap stijgen en dalen we en hebben we steeds wisselende uitzichten. Het is een prachtige wandeling hier op de grens van Voeren en het Land van Herve.
Na het plaatsje Remersdaal klimmen we weer door een holle weg omhoog richting het Veursbos. Hier vallen vooral de hulsstruiken op, een teken van een oud bos. Na het bos zien we al snel de kerk van Teuven in de heuvels verschijnen. Nog genietend van het landschap loop ik op het dorp af en kijk ik terug op een prachtige wandeling.
Leuk! Wij liepen vanuit Noorbeek ook de Voerstreek in. Mooi daar!
Zeker, het is een prachtige streek.