Start: Parkeerplaats Sportpark De Meeren, De Meeren 11, Baarlo
Routebeschrijving:
– Ga vanaf de parkeerplaats linksaf.
– Eerste pad linksaf en volg het wandelknooppuntensysteem naar de knooppunten:
82 – 70 – 40 – 42 – 38 – 37 – 17 – 39 – 14 – 13 – 18 – 16 – 55 – en dan weer richting 82.
– Ben je bij de weg waar je begonnen bent, sla dan linksaf terug naar het sportpark.
Route downloaden kan via de website van Hart van Limburg.
Het witte goud, je hoort in de lente er iedereen over. We gaan in het buitengebied van het Midden-Limburgse dorpje Baarlo op zoek naar dit goud, namelijk de asperge. Baarlo is gelegen in gebied van de #LimburgsePeel, een prachtig rustig gebied waar je dagen kunt wandelen. Meteen al begint de route goed, het is heerlijk rustig in het bos en de wandelknooppunten leiden ons feilloos door het bos. Bekend met het systeem? Ik schreef eerder al een tip over het wandelknooppuntensysteem.
Het is heerlijk warm en de vlinders, zoals het citroentje, vliegen volop. Niet veel verderop komen we langs Kwistbeek waar de pinksterbloemen (waardplant van het oranjetipje) prachtig bloeien. Sowieso is het landschap hier mooi, de knotbomen omlijsten de beek, die recentelijk weer in haar oude loop is teruggelegd. Op de hogere delen domineren de aspergevelden, waardoor een mooi contrast ontstaat tussen de natuurontwikkeling en de akkerbouw hier in de streek. De natuurontwikkeling is een mooi voorbeeld om de wateroverlast van de buurten Soeterbeek en Pratwinkel op te lossen. Door de beek weer te laten meanderen (kronkelen) is de beekbedding breder geworden, waardoor niet al het water ineens bij de huizen terecht komt. Win-win aan twee kanten, meer kansen voor de natuur en droge voeten voor de mensen.
We klimmen het beekdal weer uit en volgen onze weg naar de Mariakapel van Rinkesfort. De boerderijen en huizen staan hier verspreid en het wandelt heerlijk landelijk. Dan een bosje, dan aspergevelden. Wat een rust heerst hier. Na een ommetje door een bosje gaan we vanaf de Sint-Jozefkapel even door een open stuk heen, maar niet voor lang, want we duiken ineens het dal van de Springbeek en het natuurgebied Dubbroek in. Maar voor we ons onderdompelen in het moeras, kunnen we niet om het terrein van Zorgboerderij Dubbroek heen. Overal staan bloemen en een lekker zitje nodigt uit. Wat is het knus ingericht. We willen hier graag blijven hangen, maar dan komen we niet terug. Dus hup, weer in de benen.
Dubbroek is een restant van een oude Maasarm. Nu bloeien er prachtige dotterbloemen, straks in de zomer de gele lissen. Het woord broek is een ander woord voor moeras, dat overigens niet te missen is, want overal tussen de bomen (voornamelijk elzen) is water te zien. Ganzen doen zich te goed aan het gras; ze lijken zich niet aan ons te storen. Via een holle weg klimmen we het dal weer uit en hoog op de flank houden we het moeras aan de ene kant en de akkerbouw aan de andere kant. Ook de aspergevelden zijn weer in zicht en zodra we het dal van de Kwistbeek nog een keer kort in duiken, kunnen we er niet omheen. Dat wordt straks ergens een heerlijk maaltje scoren.
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met LimburgMarketing #limburgsePeel.
