Startpunt: Parkeerplaats bij de Sint Hubertuskerk, Bovenstraat / Brugstraat, Kanne
De titel alleen al spreekt meteen al tot de verbeelding: Dutch Mountain Trail. Het kan niet anders dan een zware tocht worden. Deze route van 101 kilometer doet alle 7 ‘summits’ van Zuid-Limburg aan, zeg maar de 7 steilste die je echt bedwongen moet hebben. Van deze 7 summits zijn ook losse rondwandelingen beschreven. Ik koos de route van D’n Observant uit.
Als ik de wandelgids binnen krijg, ziet deze er goed verzorgd uit. Duidelijke kaartjes, waarvan de steile hellingen wel iets te donker zijn aangezet om een goed kaartoverzicht te houden. Tijd om even snel die 101 kilometer te wandelen, heb ik niet, maar een rondje van 9 kilometer is geen probleem. Die 101 kilometer volgen later nog wel een keer.
In de legenda staan ‘normale’ paden en wat moeilijker begaanbare paden aangegeven. Om het echte berggevoel te krijgen, zocht ik naar de wandelroute met de meeste moeilijke begaanbare paden. Dat blijkt de route van summit D’n Observant te zijn. Lang niet de hoogste summit, maar het ziet er veelbelovend uit.
De lage kerk in Kanne is snel genoeg gevonden, dus de tocht gaat beginnen. We zijn het dorp nog niet uit of de eerste klim is er al. Tijdens deze route is het vaak onduidelijk in welk land we nu zitten. Kanne ligt net over de grens in België, maar al snel passeren we een grenspaal. Zo komen we er nog heel veel tegen. Dat is ook meteen een kleine kanttekening bij die Seven Summits. Een van die zeven ligt niet aan de juiste kant van de grenspaal, want bij Lemiers heb je de Schneeberg, net aan de Duitse zijde.
Dat mag bij ons de pret niet drukken. We lopen door de prachtige natuur van de Sint Pietersberg met een prachtig gezicht op Kanne, want we lopen steeds hoger en hoger. In de verte zien we hoeve Caestert liggen. We staan even stil bij een plataan met zijn mooie vruchten, het lijken wel kerstballen. Dat we internationaal bezig zijn, blijkt als we de grens met Wallonië oversteken. Het bos is nog prachtig getooid in herfstkleuren. Al snel komen we bij de doorsteek van het Albertkanaal door de Sint Pietersberg heen, ook wel hier Montagne-Saint-Pierre genoemd. Door de gigantische ‘kliffen’ wanen we ons meteen diep in het buitenland. We hebben werkelijk een prachtig uitzicht van bovenaf op deze afgrond. Geen hekjes, dus de uitroeptekens in de wandelgids zijn niets overdreven.
Voor we thuis weggingen, hadden we onze dochter het al lekker gemaakt dat we een ruige tocht gingen doen met kliffen, afgronden en bergen. Een echt buitenland gevoel. Nou, dat kon niet zo dicht bij huis; wij waren haar voor de gek aan het houden. Bij dit uitzicht voldoen we al een heel eind aan onze belofte. Maar we gaan door.
We slaan een smal pad in en de omgevallen bomen maken al meteen duidelijk dat hier niet heel vaak mensen komen. Het pad loopt op de helling en hobbelt omhoog en omlaag. En dan staan we voor een uitdagender stuk dat omlaaggaat. Het pad duikt meters naar beneden. Gelukkig hangt er een touw waar we dan ook dankbaar gebruik van maken. De dochter is overigens meteen om, dit is het avontuur wat we beloofd hadden.
Dan komen we bij de Verborgen Vallei. Maar goed dat deze diep verborgen ligt, want persoonlijk vind ik dit een van de mooiste stukjes van de Sint Pietersberg, zo niet van het hele heuvelland. Sttt… Naast dat hier de mergelwandelen omhoog toornen staat de vallei vol met tongvarens. De vochtige weelderige begroeiing in combinatie met de rotsen laat je alles dat ook maar een beetje Nederlands zou kunnen aan doen vergeten. Ik geniet iedere keer van dit kleine stukje oerwoud.
Dan klimmen we de vallei weer uit en blijven we op de kam lopen met steeds weer prachtig uitzicht over het mergelland. We passeren Hoeve Caestert en gaan weer het bos in dat vol ligt met dolines. Dolines zijn ingestorte mergelgangen en zien er vanaf het pad uit als een soort boomkraters. Onder de Sint-Pietersberg ligt maar liefst 80 kilometer aan mergelgang. Niet alles is stabiel. Loop daarom ook nooit zo maar een gang in, want je weet niet wat de staat daarvan is.
Weer hobbelen we over de kam en naast het prachtige vergezicht lopen we nog langs een mooi valleitje. Dan klimmen we omhoog, over boomwortels en gladde paadjes richting het letterlijke hoogtepunt van de route; D’n Observant. De löss zorgt helling op voor een lastig parcours, maar we redden het en we staan op top van 157 meter, uitkijkend over de mistige hellingen. Het regengebied dat was voorspeld komt langzaam dichterbij en hult de omgeving in nevelen. Maar het regent nog niet, dus snel weer van de berg af. Er zijn kennelijk ook mensen die hier liever de boom in gaan…
We lopen nog langs een laatste hoogtepunt, de Duivelsgrot. Waarom deze een-oog-grot zo genoemd wordt, behoeft geen uitleg. Net voor de eerste dikke druppels uit de lucht vallen, zijn we terug bij de kerk in Kanne. Het was een geweldige route, zowaar een echte uitdaging voor bergwandelaars. Ongelofelijk dat dit in ons eigen land kan. Voor de volledigheid nog even een afbeelding van de hoogtemeters toegevoegd. Dat maakt nieuwsgierig naar de rest van de Dutch Mountain Trail!
Wil je de wandelgids ook aanschaffen? Je kunt hem bestellen via dmff.eu/dutch-mountain-trail. Daar kun je ook de GPX van de 101 kilometer lange trail halen. De korte routes over de Seven Summits zijn niet als GPX beschikbaar. Met dank aan de makers voor het ter beschikking stellen van de wandelgids. Een aanrader!
Ps. Sommige stukken zijn oprecht lastig. Doe deze route niet als angstig bent voor grote hoogteverschillen of niet heel goed ter been bent.
