Startpunt: B & B De IJsvogel, IJsvogellaan, Doorwerth
Tijdens het wandelen van de Oude Bondswandelweg van Amsterdam naar Arnhem liep ik ook door de bossen van de zuidrand van de Veluwe. Soms kom ik tijdens een lange afstandswandeling in gebied waarvan ik graag meer zou willen zien en de bossen tussen Doorwerth en Arnhem vallen daar onder. Er is zoveel te zien.
Alle reden om heerlijk een paar daagjes weg te regelen in een leuke bed & breakfast in Doorwerth. Het plan was om uiteraard de hele omgeving wandelend uit te kammen, maar de weergoden hadden andere plannen. We werden ’s morgens hartelijk bij B&B De IJsvogel ontvangen. Na een rondleiding door het verblijf met twee slaapkamers, een heerlijke warme badkamer, woonkamertje en keukentje werden we verwend met een heerlijk kopje thee. Deze B&B is per kamer los te boeken, maar omdat wij met z’n drieën zijn hadden we de hele accommodatie voor ons alleen. De IJsvogel ligt aan de rand van de woonwijk, bijna direct in het bos. Tijdens het verkennen van de kamers zagen we al direct een eekhoorntje door de bomen wegspringen.
Een blik op de buienradar leert ons dat we onze wandelplannen moeten herzien. Een wandeling met wat gedruppel is best leuk, maar niet als het met bakken naar beneden komt. We besluiten de middag toepasselijk in te vullen door een bezoek te brengen aan het watermuseum in Arnhem, gelegen in het Sonsbeekpark. Het museum is educatief en voor kinderen erg leuk. Je mag er van alles uitproberen met proefopstellingen en alle facetten van het water komen voorbij; van water dat we gebruiken voor de bereiding van voedsel, de sluizen en kanalen, waterzuivering en wat als het water niet meer je beste vriend is en er overstromingen dreigen. Sommige zaken waren best een eyeopener, wist je trouwens dat voor de productie van een portie frietjes 100 liter water wordt gebruikt en dat een koe wel tot 150 liter water per dag drinkt?
Halverwege de middag, na een laatste fikse bui werd het droog en begon de zon te schijnen. Park Sonsbeek is met recht een van de mooiste parken van Nederland, dus geen straf om daar doorheen te lopen. Even kijken bij de reigerkolonie. Ze zijn al bezig met het slepen van takken naar hun nesten in de bomen op het eilandje in de vijver. De watervallen laten zich ook van hun beste kant zien en stromen flink. Bij het hertenkamp is een boom omgewaaid en dat gegeven wordt door de damherten meteen aangegrepen om heerlijk van de bast te smullen. Nadat we nog even langs de watermolen zijn gelopen is het tijd om terug te gaan. We hebben in Oosterbeek een Italiaans restaurantje gereserveerd. Heerlijk klein, maar wat een lekkere pizza!
Eenmaal terug in B&B de IJsvogel lezen we nog wat en daarna is het tijd om te gaan slapen. Tenminste… Dat is stiekem een hele klim, want het zijn hoge bedden. Heerlijk voor ouderen, maar ik moet uitkijken dat ik geen hoogtevrees krijg ?. Ook kan het bed naar voren bewegen, heerlijk om nog even lekker te zitten en een boekje te lezen. Dat is iets voor de volgende avond.
Dorenweertsepad
De volgende ochtend worden we heerlijk wakker gefloten door de vele vogeltjes in het bos. Wat een feest. Beneden in de keuken staat het ontbijt op ons te wachten, nog een feest. We worden heerlijk verwend met versgebakken broodjes, toetjes, verse sinaasappelsap en een heerlijk warm eitje. Zo kunnen we de dag wel beginnen. Gelukkig is het vandaag minder slecht weer dan gisteren en komen de grote buien pas aan het einde van de dag. Dus wandelschoenen aan en op naar het klompenpad, het Dorenweertsepad. Deze route start vrijwel direct aan de B&B, dus we hoeven niet ver. De route is op papier 13 kilometer, maar in dit heuvelachtige terrein waarin veel te zien is, is dat meer dan genoeg.
De route begint al meteen goed. Mooie beukenbomen en door de regen glanst alles heel mooi. Met nattigheid komen kleuren in de natuur veel beter tot z’n recht, het bos is groener dan groen. Ook lijkt het wel herfst. Met zoveel regen ga je dat ook wel bijna denken. Verschillende paddenstoelen staan er prachtig bij. We lopen heuvel op en heuvel af en komen aan de rand van de stuwwal. Naast het uitzicht op de uitwaarden zien we ook de kommen met water waarin de sprengenbeken die over de stuwwal komen in uit monden en zo een watersysteem vormen om het water naar de kasteelgracht te brengen.
Dan komen we op Landgoed Duno, dat valt wel op, want midden in het bos, over een dal heen staat een wat kitscherige brug met de naam erop. Een van de overblijfselen van de parkversierselen van het begin van de 20e eeuw. De steentjes waarmee de brug is versierd komen uit de ijstijd. Wie goed kijkt ziet dat de letter N in spiegelbeeld staat geschreven. Het huisje wat we daarna passeren heeft op de luiken het logo van het Geldersch Landschap. Een teken dat dit een dienstwoning is, niet slecht.
Als we doorlopen komen we in Heveadorp. Het is een wat aparte naam. De oorsprong zit hem dan ook in de rubberfabriek die hier ooit stond. Het latijnse woord voor rubber is Hevea. Voor de werknemers werden er huizen gebouwd. Meteen op de eerste rij huizen die we tegen komen staat Borneo op de zijkant. De namen komen van de eilanden waar het rubber vandaan kwam. De fabriek kwam juist op deze plek omdat er water voor nodig was voor de vervaardiging van rubberen laarzen en autobanden. De oude in Engelse-cottage-stijl gebouwde huizen doen heerlijk kneuterig aan en het ziet er gezellig uit. Heveadorp is dan ook een van de weinige koloniedorpen in ons land.
Als we doorlopen komen via een kort omzwerving bij de Westerbouwing. Vroeger ooit een uitspanning waar veel te doen was, zoals bootje varen, een kabelbaan en een uitkijktoren. Vandaag de dag is het een evenementenlocatie op afspraak, maar het uitzicht is er niet minder om. Je kunt in de verte Nijmegen zien liggen en links van je de skyline van Arnhem. Onder je zie je boten op de Nederrijn voorbijvaren. Helaas is het geen weer om op een van de picknickbanken te gaan zitten en lopen we door.
Dan doemt er een raar groot ovale ding op. Er omheen ligt een waterspeelplaats voor kinderen die in de Seelbeek zich heerlijk kunnen uitleven. Het ovale gebouwtje is een waterfilter, het laatste restant van de boerderij die hier ooit stond voordat de gronden van de boerderij aan de rubberfabriek werden verkocht. Aan de andere kant van Heveadorp wandelen we Landgoed Duno weer in en komen uit in het azalealaantje. Het is nog veel te vroeg voor de bloei van de azalea’s, maar vanuit een eerder bezoek aan dit juweeltje weet ik wel hoe het hier op het hoogtepunt uit er ziet. Een lust voor het oog. Aan het einde van de laan zien we nog de plattegrond van het landhuis dat hier ooit aan de rand van de stuwwal stond, met uitzicht over de rivier.
Aan het einde van het bos, bij de weg is een kleine maquette gemaakt hoe de stuwwal met het Cascadedal eruitziet. We lopen richting de sluizen van Driel en zien hoe een boot in de sluis zit en daarna doorvaart. Nu krijgen we het open gedeelte van de route. Het gemiezer van wat regen is gestopt, dus we stappen het overstapje over en lopen over de zomerdijk naar kasteel Doorwerth. Dit kasteel is het officiële beginpunt van deze route, maar wij gebruiken het als ons officiële rustpunt. We strijken neer bij de horeca en we zijn niet de enige die er zo over denken. Na het nuttigen van wat lekkers, kijken we nog even rond op het binnenplein. Kasteel Doorwerth is bekend terrein, de Oude Bondswandelweg komt hier ook doorheen, dus we staan er niet al te lang bij stil.
We lopen weer het bos in. Deze keer de Boersberg van Staatsbosbeheer. We passeren de oude ijskelder van het kasteel, die nu dienstdoet als vleermuisoverwinterplaats. Verderop komen we bij een uitkijktoren. Hij staat met lange palen over de rand van de stuwwal. Bovenop staat een oriëntatietafel, maar door de bewolking komen wij niet verder dan de A50 en het kasteel. Na nog een mooi ommetje door het bos komen we via een prachtig stukje beukenbos weer in Doorwerth aan. En we zijn net op tijd, want de eerste dikke druppels vallen alweer naar beneden. Het was een prachtige wandeling die zeker voor herhaling vatbaar is. Nu eerst schone kleren aan en dan is het tijd voor wat lekkers van de plaatselijke cafetaria.
Lage oorsprong
Ook deze ochtend worden we weer heerlijk wakker onder het gezang van de vele vogels. Beneden wacht ons een heerlijk ontbijtje. Heerlijke verse druifjes, griekse toetjes en lekkere warme broodjes. We geniet er volop van. Na een woordje in het gastenboek geschreven te hebben is het tijd om de tas weer in te pakken. We gaan nog niet naar huis, maar we laten B&B De IJsvogel wel achter ons. We praten nog wat na met Renate, die vol overgave samen met Dolf haar man deze B&B runt. Dan is het tijd om te gaan, want de zon schijnt en we willen nog een rondje wandelen. Deze B&B is een erg fijne plek om uitgerust je ontdekkingen op de Zuid-Veluwe te doen.
Een vernieuwd bezoek aan de omgeving van de Lage oorsprong en De Hemelse berg stond ook nog op het wensenlijstje. Deze twee landgoederen liggen ten zuidwesten van Oosterbeek en kenmerken zich door de vele sprengen (bronnen) die er doorheen lopen. We starten de route op de oude plattegrond van het landhuis dat hier in 1921 werd gebouwd en in 1944 verloren ging. Jarenlang was landgoed de Lage Oorsprong in verval maar in 2007 heeft het waterschap hier de sprengen opgeknapt en nu ligt het gebied er stralend bij. We passeren een gigantische mamoetboom. Net als veel andere landgoederen tref er soms aparte soorten bomen aan. De zon schijnt volop en het voelt direct al lente. Ook de vogels merken dat, de vinken, boomklevers, boomkruipers en pimpelmeesjes vliegen ons om de oren. We komen bij de Oorsprongbeek die we volgen tot de locatie waar ooit de suikerfabriek stond. Hier eindigt de beek in een grote vijver alvorens het water via een waterbrug naar beneden stort en een grote waterval veroorzaakt. Er zit een aalscholver in het water, samen met wat eendjes en een mandarijneend. Rondom de vijver staan prachtig gevormde beukenbomen en in de bomen aan de overkant is het een drukte van jewelse van blauwe reigers die nesten aan het maken zijn.
Even verderop langs een andere vijver vliegt er ineens een blauwe flits voorbij. Een IJsvogel! Wat ontzettend leuk dat we deze vogel waar de B&B naar vernoemd is te zien. Hij gaat op een tak zitten en laat zich goed bekijken. Dan komen er andere wandelaars aan en vliegt de vogel weg. Wij lopen heel rustig en na een rondje te hebben gevlogen keert de ijsvogels terug naar de eerste vijver. En opeens vliegt er een andere weg. Twee ijsvogels! Wat een geluk. Ze blijken ook minder schuw dan gedacht. Uiteraard blijven ze op gepaste afstand maar we kunnen ze beide goed bekijken én ze duiken om de beurt het water in op zoek naar een visje. Wat een prachtig schouwspel. Hier kun je toch geen genoeg van krijgen. Nadat we heerlijk hebben staan te genieten wandelen we verder. We komen bij een andere spreng en volgen deze mee omhoog. Dan slaan we af naar een zuil in het bos en lopen we over de Bergen op Zoomallee. Aangezien de schoonfamilie in Bergen op Zoom woont, gaat er een appje die kant op, altijd leuk! De zuil staat in het middelpunt wat ooit een sterrenbos is geweest en is een cadeautje van de Oosterbeekse gemeenschap aan mevrouw Kneppelhout – Van Braam van Landgoed de Hemelse Berg voor wat het echtpaar voor Oosterbeek heeft betekend.
We lopen verder weer naar de Oorsprongbeek en volgen deze beek. Onderweg komen we vele cascades tegen zoals ze dat hier noemen. In totaal heeft de beek een verval van 35 meter. Het heeft ook wel iets leuk als die kleine watervalletjes achter elkaar. De kunstzinnige boog moet de herinnering weergeven van de fontein die daar ooit stond. Verderop lopen we onder het grothuisje door waar het water vanaf klettert. Het was een mooie wandeling over deze twee landgoederen. Tijd om weer naar huis te gaan. We hebben ondanks het weer een paar mooie dagen gehad.
