Startpunt: Natuurcentrum Veluwe, Groot Ginkelseweg 2a in Ede
Na lange tijd staan er weer allemaal zonnetjes in het weerbericht. Zonde om binnen te gaan zitten. Ik heb zin om een klompenpad te lopen. Dat is alweer even geleden. In de hoop op inspiratie google ik op “mooiste klompenpad van Nederland”. Nou zijn daar natuurlijk de meningen over verdeeld, want mooi is relatief. Wat de een mooi vindt, vind de ander vreselijk en andersom. Heel vaak wordt het Kreelsepad genoemd. Ook lees ik vaak de opmerking dat het niet echt een klompenpad is, want het loopt helemaal door het bos en niet over de typische klompenpaden-paadjes. Nu ben ik wel van de boswandelingen en de plaatjes zien er afwisselend uit. Daar wil ik heen. Ik vraag een vriendin of ze zin en tijd heeft om mee te gaan wandelen. Deze mooie winterzon kan ze gelukkig niet weerstaan.
Het Kreelsepad is een zeer afwisselende route. Eerst genieten we een stukje van de Ginkelse heide en komen we langs de schaapskooien. De schaapjes staan buiten op een klutje. Het lijkt wel of ze op eten staan te wachten. Midden in het bos of de heide ligt een soort van enclave. Hier staan wat boerderijen. Het geeft een mooie afwisseling in de route, want hier is ook water. Over een vlonderpad lopen we over een soort moeras. Heel raar idee dat je 5 minuten geleden nog over de droge heide heen liep.
Daarna volgen de typische Veluwe bospaden en grazige heide uitzichten. Ik vind het heerlijk om uren te lopen zonder mensen te zien. Stemmen van kinderen verraden dat het uitkijkplatform in de buurt komt. De kans dat we vanaf deze wildkansel nog wild zien is dus nul. Gelukkig staat er wel een bankje om onze lunch op te eten. Het uitzicht is prachtig en we genieten van de raven en de kramsvogels.
Als we weer op weg zijn valt ineens een zwart bolletje in de heide op. Het is een zwijn, helemaal alleen. En niet in de dekking. Hij staat rustig te eten en kijkt niet eens op naar de wandelaars op het pad. Een wandelaar die passeert praat nogal hard, maar het zwijn trekt zich er niets van aan. Tja, zo open en bloot moet je het als zwijn niet raar vinden als de wolf je zo een gemakkelijke prooi vindt. (klink op de foto om uit te vergroten)
Even verderop komen we bij een soort oase, Theehuis Mossel. Er is een toilet én ze hebben een raam met to-go-lekkernijen. Ze hebben cheesecake en warme chocomel, dat laten we ons geen tweede keer zeggen. Een roodborstje is duidelijk jaloers en komt kijken of er ook wat te halen valt. Na deze verwennerij gaan we weer op pad en na de grafheuvels komen we weer bij een ven aan. De zon schijnt heerlijk op de bankjes, genieten is het. Als we bijna weer bij de auto zijn lopen we over een akker en sprinten er 4 reeën weg. Wat een beleving!
Al met al een bijzondere afwisselende route die ontzettende moeite waard was en wat ons betreft echt in het lijstje van mooie klompenpaden (zeg wandelroutes) thuishoort.
