Startpunt: Parkeerplaats Burgwal, Amerongen
Eigenlijk moeten de foto’s voor zich spreken. Ik haal deze wandeling uit de wandelgids “Wandelen over de Utrechtse Heuvelrug”. De auteur geeft aan dat we bijna geen asfalt tegen gaan komen, dus dat is fijn. We nemen de route andersom dan in de gids staat. Dan hebben we in de middag als de zon gaat schijnen heerlijk het zonnetje in onze snoet. Wij liepen ruim 16 km, maar als je niet de tuinen en kasteel Amerongen bezoekt dan ben je in ongeveer 14 km rond.
Het bos is werkelijk prachtig. Overal komen de paddenstoelen ons tegemoet. Het zijn vooral de porseleinzwammen die opvallen. Deze helderwitte paddenstoelen vinden we op omgevallen beuken. We kunnen helemaal los met fotograferen, de ene bundel staat nog mooier dan de andere. De beuken zijn nog niet aan het verkleuren, maar als het bos wat opener wordt en er ook andere soorten te voorschijnkomen zitten daar de herfstkleuren al wel in.
Al slingerend door het bos komen we op Landgoed Zuylenstein. Dit landgoed kennen we nog van de Oude Bondswandelweg van Amsterdam naar Arnhem. Het is nu een eigentijds landgoed en nu maken we een groter rondje er over heen. Het bedrijf Buitengewone Varkens begraasd hier de bossen met Magalitza varkens en het Bonte Bentheimer varkens. En, hoe leuk, ze hebben biggetjes, die zijn nu een maand oud. Hoe leuk! Hier kunnen de varkens heerlijk scharrelen, rollen in de modder en de bosbodem kaal maken. Uiteindelijk belanden ze in porties in het landgoedwinkeltje waar je naast varkensvlees ook groenten uit de moestuin van het landgoed kunt krijgen. Ik kan het niet nalaten een lekker worstje mee te nemen. Je kunt door de moestuin en een gedeelte van de mooi aangelegde tuin heen wandelen.
Door de lanen van het landgoed komen we uit bij de dijk van Amerongen naar Wijk bij Duurstede. De route door de Bovenpolder is na 1 oktober gesloten, dus we wandelen over de dijk naar Amerongen. Geen straf, want er is genoeg te zien. Een reiger zit op de uitkijk en een buizerd zoekt naar thermiek in de lucht. We hebben het geluk dat de dijk vandaag voor gemotoriseerd verkeer is afgesloten vanwege een hardloopwedstrijd.
In de verte zien de kasteel Amerongen al staan. Niet alleen het kasteel mag er wezen, ook het dorp is de moeite waard. Het is niet voor niks al sinds 1969 beschermd dorpsgezicht. Amerongen geniet grote bekendheid door de tabaksteelt. Her en der vindt je nog de zwarte tabaksschuren staan, waarin men de tabaksbladeren droogde. Ze zijn nu vaak omgebouwd tot woonhuis. Ook de kerk is niet te missen. De bouwstijl van de toren is afgeleid van de Domtoren. Naast de kerk staan de Napoleonshuisjes, die in de 17e eeuw zijn gebouwd om de lokale armen een onderdak te geven.
Het is halverwege de middag dus we besluiten de tuinen en het kasteel te bezoeken. De tuinen zijn prachtig aangelegd met bloemenperken, oude bomen en een berceau. De kamers in het kasteel stralen pracht en praal uit. Al vele eeuwen staat het kasteel op deze strategische plek met aan de ene kant de heuvelrug en aan de andere kant het rivierenlandschap met de uiterwaarden. Ook altijd weer goed om te horen dat Limburger Pierre Cuypers ook aan dit kasteel zijn steentje heeft mogen bijdragen.
Onze maag rammelt en we besluiten nog niet terug te lopen naar de auto, maar eerst ergens iets te eten te scoren. We belanden op een terras met pasta en een frietje saté. Ondanks de volle buiken moeten we nog wel terug naar de auto. We lopen terug naar het kasteel en we lopen achterlangs om dan via een officieel sluippaadje in de Amerongse Bovenpolder uit te komen. Het stuk wat juist in de zomer gesloten is. De zon zakt en boven de heuvelrug komen zeven luchtballonnen tevoorschijn. De konikpaarden kijken wel op als we langs komen, maar grazen rustig door. De uitkijktoren is helaas afsloten vanwege een hoornaarnest. We zien ze vliegen, dus we lopen door naar de auto.
Een werkelijk fantastische route die voor herhaling vatbaar is. Het is echt ruim 16 km genieten.
