Start: Parkeerplaats op de Markt in Lottum. Maar eigenlijk kun je in ieder dorp starten
Routebeschrijving:
Volg de pijlen van het wandelknooppuntensysteem of de pijlen van het Petranpad
Meer informatie, de trajecten en de GPX-tracks: www.petranpad.nl
Ik ben wel van de streekpaden. Door middel van een langere route leer je een streek beter kennen. Toen ik er achter kwam dat Landschap Horst aan de Maas een streekpad, genaamd Petranpad had uitgezet in de gelijknamige gemeente, kwam deze route meteen op de to-do-wandel-lijst. De 112 kilometers zijn opgedeeld in negen behapbare etappes tussen de 10 en 15 kilometer. Dat maakt dat je ook op een mooie middag een stukje kunt lopen.







Wij liepen deze de route niet altijd volgens de voorgeschreven etappes, soms liepen we wat meer, dan weer wat minder. Dat is het mooie van een route, je kunt zelf bepalen hoe ver en hoe lang je wandelt. De omgeving staat centraal. Je kunt net zolang over de tocht doen als je zelf wilt. Wij hebben over de tijdspanne van een jaar af en toe een stukje gedaan. Het was natuurlijk wel een voordeel dat wij in de buurt wonen. Even een stukje lopen was daardoor gemakkelijk te regelen. Ook zie je op die manier de natuur in de verschillende seizoenen, super mooi!




We begonnen de tocht aan de Maas in Lottum en via het nieuwe Maaspark Ooijen-Wanssum liepen we naar Meerlo. Over Maaspark Ooijen-Wanssum schreef ik laatst een blog op wandel.nl. Ik vind dat gebied met al dat water én de stapstenen geweldig! Springend over de stapstenen en kijkend naar de vogels en de grote grazers nader je Meerlo bijna ongezien. De tocht gaat in een volgende etappe langs de Groote Molenbeek naar het bedevaartsoort Tienray. Uiteraard bekijken we niet alleen de kruisweg, maar scoren we bij Clevers, tegenover de kerk, ook nog een ijsje. Het dal van de Groote Molenbeek is wel een verrassing voor mij. Het is een prachtig stukje natuur. Mooi dat zo’n route je op onbekende stukjes brengt die zo dicht bij huis liggen en waar je anders niet was gekomen.







Al snel komen de Castenrayse Vennen in zicht, nog zo’n pareltje. De Lollebeek stroomt door het gebied en zorgt ervoor dat het moerasbos aardig blank staat. Het pad is (als wij er wandelen) goed te doen, maar ik weet uit eerdere ervaringen dat het ook anders kan zijn. Een échte beleving, maar trek wel goede schoenen aan. Slingerend lopen we door het open Peellandschap en verderop vinden we bij de Paardenkop een grote uitkijktoren. Deze zandopduiking is een verrassing hier in de #limburgsepeel. Wat kunnen we ver kijken! We zien de toren van de Floriade, maar ook de windmolens die bij ons eigen dorp staan. Het laat zien dat we niet ver van huis zijn.







Even laten vormt het Defensiekanaal de weg naar de Mariapeel. Dit kanaal werd in 1939 gegraven als verdedigingslinie tegen de Duitsers. Het kanaal is onderdeel van de Peel-Raamstelling en veel kazematten worden gebruikt als vleermuisonderkomen. De Mariapeel is een van de weinige restanten van de ooit haast eindeloze Peel. Op de plassen, ontstaan door turfwinning, zie je veel watervogels. We hebben hier het gevoel alleen op de wereld te zijn in een fantastisch landschap. Niet lang na Helenaveen pakken we het dal van Groote Molenbeek weer op. Het is de langste beek van Noord-Limburg en de bever heeft het in dit deel het erg naar zijn zin. Hele stukken bos zijn onder water gezet. Even later pakken we kort de Elsbeek op die door de Elsbeemden stroomt, nog zo’n parel in de gemeente Horst aan de Maas. Deze hooilanden zijn erg waardevol en staan in het voorjaar vol met bloemen.




Nog een laatste stukje en dan komt Grubbenvorst in zicht. Je hoeft dan alleen nog de Maas te volgen; al snel is de ronde volbracht, vol verrassingen en prachtige natuur. Ik kan alleen maar zeggen, loop je graag een streekpad dat niet te lang is, volg de markering van het Petranpad in de #Limburgse Peel.
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met LimburgMarketing #limburgsePeel.