Markeringen van routes heb je in allerlei verschillende vormen. De bekendste zijn de paaltjes met de gekleurde kop of pijl van de natuurorganisaties. Bij ieder groot parkeerterrein in de natuur beginnen er wel een paar.
Daarnaast ligt bijna het hele land vol met wandelknooppunten. Deze trajecten staan gemarkeerd met een driehoekje. In verschillende delen van het land zijn dit andere kleuren. Zo zijn ze in Noord-Brabant geel op een groene achtergrond, in Limburg wit op een donkerrode achtergrond, in Friesland wit op een blauw/rode achtergrond en in het Groene Hart blauw op een oranje ondergrond. Hoe wandelknooppunten werken, wordt later uitgelegd. Let op dat er ook fiets- en ruiterknooppunten bestaan. Die zijn echter altijd voorzien van een fietsje of hoefijzer.
Dan heb je nog de geelrode en de witrode markeringen, dit zijn de streekpaden (zoals het Twentepad en het Maas- en Peelliniepad)en de Lange-Afstand-Wandelpaden. Dit zijn lange trajecten. Wie deze volgt en hoopt een rondwandeling te maken, komt dus bedrogen uit.
Dan kun je per regio nog allerlei andere markeringen tegenkomen. In het Rijk van Nijmegen is de Walk of Wisdom uitgezet met een figuur van een engel. Het Airborne pad is groen met twee witte horizontale strepen. Zo is het Westerwoldepad blauw met geel. Deze markering kun je ook in Zuid-Limburg tegenkomen voor het Zuid-Limburgpad. De KNBLO heeft in iedere provincie een wandelroute uitgezet in het rood-blauw, zoals het Napoleonspad.
Er zijn zoveel verschillende soorten routemarkeringen dat het geen doen is ze allemaal op te noemen. Als je een markering volgt, is het goed te weten waar deze van is, zodat je niet na vele kilometers bedrogen uitkomt.
Mountainbike
Belangrijk om te weten is dat er ook markeringen bestaan die niet voor wandelaars bedoeld zijn. Kom je een driehoekje tegen met rondjes eronder, dan is dat een mountainbikeroute. Volg deze niet, want daar word je waarschijnlijk niet heel blij van. Mountainbikers overigens evenmin. Lopen een wandelroute en een mountainbikeroute even gelijk, dan weet je dat er fietsers aan kunnen komen. Blijf dan ook een beetje aan de kant lopen.
Of juist niet…
Voor de durfals is het natuurlijk ook mogelijk om zonder markeringen te lopen. Loop gewoon eens een pad in en zie maar waar het uitkomt. Beetje spannend wellicht, maar weet dat je in Nederland en België bijna niet kunt verdwalen. Ander voordeel, juist op de paden waar geen routes overheen lopen, kom je minder mensen tegen en is de kans op de ontmoeting met wild groter. Ook kom je soms op bijzondere plekjes, want het is niet voor niks dat de natuurorganisaties daar geen route heen leggen. Een natuurorganisatie bekijkt welke delen van het natuurgebied de recreatiedruk aan kan. Dat heet zonering. Kwetsbare natuur wordt daarom vaak ontzien en dus onthouden van gemarkeerde wandelroutes.
Verdwenen routemarkering
Niets is zo vervelend als verkeerd lopen. Natuurlijk ontdek je zo nieuwe wegen, maar als je een route aan het volgen bent, wil je graag op het juiste pad blijven. Mis je een bordje of bewegwijzering van een Lange-Afstand-Wandelroute, Streekpad, NS-wandeling of wandelknooppuntennetwerk dan kun je dat melden via de website meldpuntroutes.nl. Je melding wordt automatisch doorgestuurd naar de juiste persoon die het probleem gaat oplossen. Je krijgt ook een terugkoppeling als je melding is opgelost. Deze website werkt ook voor het fietsknooppuntensysteem en de LF-routes.
Ik heb het boekje Sallandspad.
Kan geen afstanden op de kaartjes vinden.
Weet je daar ook iets over, zodat de route in een paar etappes opgedeeld kan worden.