Ruige natuur in het onvergetelijke landschap van de Höga Kusten (Deel 1)

De Höga Kusten, waarschijnlijk heb je er nog nooit van gehoord. In het noordoosten van Zweden vinden we hier spectaculaire uitzichten, grote rotsformaties en onbewoonde natuureilanden en dat allemaal in een gebied dat op de werelderfgoedlijst van de UNESCO staat. Dit gebied moet je gezien hebben. Ik neem je mee op reis langs enkele hoogtepunten.

Dag 1
De reis naar de Hoge Kust kan op verschillende manieren. Met het vliegtuig kun je naar Stockholm. Het is vervolgens nog 600 km naar het noorden rijden. Of je neemt vanaf Stockholm het volgende vliegtuig naar Sundsvall en gaat vandaaruit verder met een huurauto. Wij kozen ervoor om vanuit Nederland met de auto te rijden. Als je doorrijdt, kan dit in een kleine drie dagen. Maar ook hier kozen wij voor de optie lekker rustig aan doen. Vanaf de Zweedse grens hebben we de binnenlanden opgezocht, om al toerend ook nog wat van Zuid-Zweden, met name de regio’s Småland en Östergötland, te zien.

Via de immense Högakustenbrug betreden we de regio en langs het water van de rivier de Ångerman komen we uiteindelijk in Undrom. Hier worden we hartelijk ontvangen door Marco en Nicole die hier samen met hun twee dochters vanuit Apeldoorn een prachtige Glamping zijn begonnen. Ze willen natuurbeleving op een hoger niveau tillen. Marco wijst ons de glampingtent waar wij de komende nachten gebruik van mogen maken. Het is tent “Forest”, gelegen aan een klein beekje met vele stenen. Agnes ziet het direct als speelobject en klautert op de stenen. De koffer mag ik alleen verplaatsen, want ook na de rondleiding over de kleinschalige glamping is Agnes in geen velden of wegen meer te bekennen. Ze heeft de schapen, de paarden, de hond en de kinderen van Marco en Nicole ontdekt. Dan wordt er geroepen dat het eten klaar is. Nicole zet haar gasten graag lokaal geteelde, duurzame gerechten voor. Deze worden geserveerd in de BBQ-hut of de patio. Hier is geen elektriciteit of stromend water, dus alles wordt bereid op vuurgestookte BBQ’s. Wat een rust om hier midden in de natuur van de Hoge Kust, starend naar een brandend vuur, te wachten op je verrukkelijke diner, want koken kan Nicole wel. Na het eten zoeken we onze tent op. Met het geluid van de waterval, die naast de glamping ligt, vallen we in slaap.

De frisheid van de natuur voelen als je wakker wordt in een heerlijk bed. Ik zou nog wel wat langer willen blijven liggen. We komen hier natuurlijk om de Hoge Kust de ontdekken, dus hup uit de veren. Marco heeft het vuur alweer aangestoken en we kunnen zelf op de BBQ een eitje bakken voor het ontbijt. Na het ontbijt gaan we op pad en zetten koerst naar Edsele Gruvan. Weet dat in Zweden de afstanden anders zijn dan in Nederland, maar deze mijn is zeker een bezoek meer dan waard. Aan het einde van een vijf kilometer lange onverharde weg duikt midden in het bos deze groeve voor je op. Het is een van de grootste kwarts- en veldspaatgroeves van de provincie Västernorrland. De weg naar de mijn is alleen geopend in juli en augustus. Nadat we eerst in de groeve geweest zijn, beklimmen we het pad om ook nog vanuit het uitzichtpunt over de groeve en het wijdse landschap heen te kijken. De witte kleur van de rotsen maken het een fantastische plek om te bekijken, heel indrukwekkend.

We rijden over de gravelweg weer terug naar enigszins bewoonde wereld, alhoewel hier in de binnenlanden van Zweden grote dorpen niet te vinden zijn. We gaan lunchen bij Kvarnå Trädgård, een soort landwinkel waar ze de producten zelf maken, van kaas tot specerijen en groenten. De lunch laten wij ons goed smaken, terwijl we ontdekken dat in het restaurantje de courgettes gewoon boven ons hoofd groeien. Overal hippen kwikstaarten over het grasveld. Het is niet de witte kwikstaart die wij kennen, maar het zijn rouwkwikstaarten. En ze zijn met velen; we komen ze overal tegen.

We zetten koers naar Näsåker waar we de Nämforsen hällristningar gaan bekijken. Hällristningar is het Zweedse woord voor rotstekeningen. Hier bij Nämforsen ontmoeten het zoute water van de zee en het zoete water van de rivier elkaar. Bij deze stroomversnelling in de rivier hebben de jagers- en verzamelaars uit het stenen tijdperk 6000 jaar geleden hun afbeeldingen in de rotsen gezet. Een indrukwekkende hoeveelheid elanden hebben ze getekend, maar ook vogels, boten, vissen en andere voorwerpen. Deze locatie is een van de grootste rotstekeningenplaatsen van Europa. Via vlonderpaden verwonderen we ons over de tekeningen. Infopanelen vertellen ons wat we kunnen zien. Om ze beter zichtbaar te maken, zijn de tekeningen rood geverfd. In het rotstekeningenmuseum leer je meer over de mensen die deze tekeningen maakten.

Na onze wandeling is het tijd om, nagenietend van de indrukken van vandaag, door het prachtige landschap weer terug te keren naar de glamping. Na het eten gaan de kinderen “douchen” in de beek bij de waterval. Nicole vertelt mij ondertussen hun verhaal. Weg van de hectiek in Nederland kwamen ze na een paar omzwervingen hier op deze plek terecht. Ze willen graag een manier van leven uitdragen, rustig, relax, stilte, maar wel met luxe. Het Zweedse tempo bevalt ze hier uitstekend. Je kunt hier ook in de winter terecht, want de tenten worden verwarmd. Het verkrijgen van het enige duurzaamheidslabel in Zweden voor natuurbelevingen “Nature’s best’ was daarom ook erg belangrijk voor ze. Na het gesprek is het weer tijd om ons heerlijke bedje op te zoeken.

Met dank aan
Dit verslag is mogelijk gemaakt door Höga Kusten Turistservice, Glamping Höga Kusten en Fieldssweden. Wil jij meer weten over de Hoge Kust, kijk dan op de website van Höga Kusten.

Bij Glamping Höga Kusten genoten wij van de diners, het ontbijt en we sliepen in heerlijke bedden in de glampingtenten. We zaten in de bostent, maar ook de andere twee tenten liggen op een fijne plek midden in de natuur.