Startpunt: Nieuwe Markt, Schinnen
Als je naar Zuid-Limburg gaat is een wandeling in de buurt van Schinnen niet het eerste wat in je op komt. Toch kan ook dit onbekende stukje zuiden des lands erg mooi zijn. Tijdens een schijnbaar mooie dag in april besloten wij naar Zuid-Limburg te gaan. We kwamen bij Puth en zagen een leuk paadje. Dit resulteerde spontaan in een leuk ommetje.
Nadat we eerst langs een boomgaard zijn gekomen, hebben we een prachtig uitzicht op Schinnen onder ons. We komen uit bij een holle weg. Een holle weg is een weg met aan weerszijden hoge kanten waardoor je het idee hebt in een halve U-vorm te lopen. Als er op die steile kanten dan ook nog hoge bomen staan die elkaar bij de kruin raken, waan je je in een echte tunnel. Dit soort wegen heb je nog volop in Zuid-Limburg. Vaak zie je in de taluds grote gaten zitten. Dit zijn dassenburchten. Die vinden deze hellingen ideaal om hun huis in te bouwen.
De holle weg waar wij op uitkomen herken ik ineens. Ik ben hier wel eens geweest. Ik was toen mee met een excursie via Natuurmonumenten naar het vliegende hert. Nu zijn deze dieren in de schemering actief, dus nu was het leuk om de omgeving eens bij zonlicht te zien. Het vliegende hert is de grootste kever die we in Nederland kennen en onder de juiste omstandigheden kan hij wel 9 cm groot worden. Dat kan alleen als hij als larve voldoende witrot te eten heeft gehad onder de juiste temperatuur. Hoezo kieskeurig? Het zijn hele aparte vliegers. Ze komen over als een soort ongeleid projectiel met het geluid van een drone. Ik heb trouwens ooit vlog gemaakt over het vliegende hert.
Als we verder over de hellingen lopen valt de bloesem van de zoete kers op. Ze geven het landschap zo vroeg in de lente extra kleur. Ook leuk voor alle insecten die er nu al zijn. De eerste vlinders als citroenvlinder en dagpauwoog zijn er al eerste bij. We dalen af en we komen bij de Kakkert. Nee, niet iemand die zijn behoefte doet, maar een zijbeekje van de Geleenbeek. In de bosjes links en rechts van het beekje is het erg drassig door de bronnetjes die hier ontspringen.
Als we het beekje volgen en door Schinnen wandelen komen we uiteindelijk uit bij de Geleenbeek zelf. Wie goed oplet ziet wellicht wel een gele schim vliegen, dat is de grote gele kwikstaart die hier aan de stromende beek zijn kostje bij elkaar scharrelt. Een eindje verderop staat Kasteel Terborgh uit de 17e eeuw. Aan de voorkant zie je de Borgermolen.
ls we weer het pad richting Puth inslaan begint de lucht te betrekken en het duurt niet lang of we zien wat lichte sneeuwvlokken vallen. Dat was niet de afspraak. Gelukkig laten de gele goudsbloemen bij een oude boerenschuur zich niet afschrikken door wat laatste stuiptrekkingen van de winter.
