We zijn op rondreis en beland in het Taubertal. Deze nacht hebben we doorgebracht in het hotel van Kloster Bronnbach. Vandaag staat er van alles op het programma: een middeleeuwse burcht, een wandeling door de wijnvelden en wie weet welke verrassingen we onderweg nog tegenkomen.
Om 8.00 uur schuiven we aan bij het heerlijke ontbijt. We maken tempo, want er wordt veel regen voorspeld, maar juist in de ochtend is het nog droog. Daar moeten we van profiteren! Gisteren zagen we op een hoge heuvel een uitkijktoren staan. Door de regen van gisteren hangt er nu damp boven de rivier, waardoor de dalen mystiek in de mist gehuld zijn. Omdat we nog wat tijd hebben voor onze eerste afspraak, besluiten we de toren te beklimmen. De toren staat op de 378 meter hoge Stahlberg. Dat blijkt een uitstekende keuze: het uitzicht over de met mist gevulde dalen is ronduit betoverend. We komen ogen tekort.
Precies op tijd arriveren we bij Burcht Gamburg in het gelijknamige dorpje. De burcht is in eigendom van een familie die haar al veertig jaar liefdevol restaureert. De eigenaar verzorgt persoonlijk een rondleiding en vertelt honderduit. Het oudste deel stamt uit 1157, net als het klooster van gisteren, en werd gebouwd als grensvesting tussen het aartsbisdom Mainz en het bisdom Würzburg.
De burcht werd door de eeuwen heen uitgebreid, met als oudste deel de Donjon, een toren met muren van drie meter dik, die in de Tweede Wereldoorlog zelfs gebruikt werd om kunstschatten op te slaan. Natuurlijk hoort bij een burcht ook een privékapel, maar de echte blikvanger is de ridderzaal met muurschilderingen: de oudste die ten noorden van de Alpen in een privégebouw bewaard zijn gebleven. De voorstelling toont keizer Barbarossa te paard en scènes uit zijn kruistocht in 1189/90: de intocht in Adrianopel, de oversteek van de Hellespont, Byzantijnse aanvallen en processies met strijdwagens, indrukwekkend en uniek.
Ook de architectuur vertelt zijn eigen verhaal. Oorspronkelijk had de burcht grote, gebogen vensters zonder glas, het klimaat was toen mediterraans warm. Toen het in de periode van de Kleine IJstijd (1450–1850) kouder werd, zijn de ramen dichtgemetseld en vervangen door kleinere exemplaren. Nog maar net maken we een rondje door de kasteeltuin voordat het onweer losbarst.
Tijdens de lunch in het restaurant van Kloster Bronnbach komt de regen met bakken uit de hemel. Maar als het weer opklaart, rijden we richting Külsheim voor een wandeling. We parkeren bij een bijzondere bezienswaardigheid: de voetafdrukken van de landdinosaurus Chirotherium. Voetstappen zul je denken? In het zandsteen zijn miljoenen jaren oude sporen van deze voorouder van de dinosaurus bewaard gebleven. Een bijzonder idee dat je letterlijk bij zijn voetstappen staat.
Het is inmiddels broeierig warm. In de hete zon wandelen we tussen de wijnvelden, genieten van de vergezichten en de bloemenpracht. De lokale bevolking viert tussen de wijnranken het oogstfeest, wat ons wat vroeg lijkt, want de druiven zijn nog niet rijp. Omdat er nieuw onweer dreigt, snijden we wat bochten af.
Külsheim zelf is een klein dorp met talloze bronnen. Hier komt rode kwartsiet aan de oppervlakte, een keiharde steen die geen water doorlaat en dus ideaal is om bronnen van te bouwen. Uiteraard staat hier ook een oud kasteel, daterend uit 1144. We lopen eromheen en komen terecht in een kleinschalig landschap waar de tijd lijkt stil te staan. Infoborden vertellen dat het hier in de lente één grote bloemenzee is.
De zon verdwijnt en het gerommel komt dichterbij. We versnellen onze pas en bezweet bereiken we precies op tijd de auto, net wanneer het noodweer losbarst. En noodweer is het: zelden hebben we zo’n stortbui meegemaakt.
We volgen de Tauber verder naar het zuiden op weg naar ons volgende hotel in Markelsheim. Als we aankomen, is het alweer bijna droog. Het hotel oogt van buiten klassiek, maar binnen wacht ons een moderne kamer. We besluiten vroeg te dineren. Op het menu: echte Duitse gerechten, met dit keer ook wild. En dan, alsof de dag ons nog één cadeautje wil geven, breekt de zon door. We maken van het moment gebruik en brengen een spontaan bezoek aan het nabijgelegen Bad Mergentheim, een charmante kuurstad met een uitgestrekt park, een middeleeuws kasteel en een sfeervol historisch centrum. Een perfecte afsluiting van een dag vol cultuur, natuur en verrassingen.
Dit artikel is tot stand gekomen in samenwerking met het Liebliches Taubertal. Ontdek wat er allemaal in de regio te doen is op hun website.
Kijk ook op mijn andere blogs over het gebied:
Kloster Bronnbach in het liebliches Taubertal
