Startpunt: parkeerplaats kruising Lebbenbruggedijk en Galgenveldsdijk.
Vandaag staat er een route op het programma aan de andere kant van Ruurlo in het gebied Beekvliet met in het hart daarvan het Steltkampsveld. Staatsbosbeheer heeft een gele route uitgezet van 7 kilometer, ideaal dus voor deze ochtend om heerlijk te volgen. Vanaf camping Tamaring is het over landelijke zandwegen amper 10 minuten met de auto. Tijd om op pad te gaan.
We zijn nog niet weg of we komen bij het riviertje de Slinge. Dit kleine riviertje ontspringt bij Winterswijk. Hij is hier bijna aan het einde, want een eindje verderop mondt hij uit in de Berkel. We slingeren langs de oever waar het wemelt van de weidebeekjuffers en via een trekpont steken we de Slinge over.
Heerlijk door het bos wandelen komen we uit bij een boerenerf dat we oversteken. Altijd apart vind ik dat, het is dat vaak wandelmarkeringen aangeven dat het kan, maar over iemand z’n erf heen lopen is wel heel tof dat ze zo de wandelontsluitingen in een gebied gemakkelijker maken. Een vogeltje is in zijn caravan permanent op vakantie hier in het gebied.
Maar wat een groene weelde hier. Alles is groen van beneden op de grond tot boven aan bij de lucht. We wandelen door mooie eikenlanen en Mooie lanen wat een groene weelde, helemaal vol groen. Voor ons zien we een oude hooimijt en schaapskooi, want een plaatje. Het oude landschap herleeft hier helemaal. Rechts gaat de akker iets omhoog. Wie goed kijkt ziet dat de akker bol staat, sinds de middeleeuwen bestaat deze hooggelegen akker al, ook wel een es genoemd.
Het pad wordt smaller en smaller en eindigt dan in een holle weg met oude eiken, varens en klimop. Zo tussen de essen doorlopend is dit lint een groene oase. Aan het einde is het tijd voor een korte rustpauze. Het bankje staat er perfect met uitzicht over de es in de luwte van de bosrand. Ik sluit m’n ogen en geniet even heerlijk van de rust en de zingende vogels. Hier kun je je nog voorstellen hoe het landschap er 100 jaar geleden uit zag. Kleinschalig landschap met een coulisseneffect en verder geen geluid. Geen wegen en of andere verstorende elementen. Hier wil ik wel blijven zitten, maar we moeten door. De fotograaf is uitgespeeld en maant mij tot op staan. Verderop langs het pad treffen we juffers en een kameleonspin aan.
Dan komen we in het hart van het gebied, het Steltkampsveld. Een blauwgrasland dat we over een uitkijkvlonder van dichterbij kunnen bekijken. Het blauwgrasland dankt zijn naam aan blauwe zegge, een gras wat het landschap een blauwgroene waas geeft. Aan rand van het water zien we zonnedauw, een vleesetend plantje, dat zich vooral voed met juffers en vliegen. Bovenin een kale boom zit een boompieper een concert te geven. Hier zien we mooie overgangen van droge naar natte natuur, heel waardevol voor vele planten en dieren. Zo staat er moerashertshooi en gevlekte orchis.
Dan ineens klinkt de volle zang van een wielewaal: “Dudelio”, klinkt zijn lied. Dat is lang geleden dat ik dat hoorde. Verderop zit in het natte moeras een zilverreiger, geelgors vliegt over en een lijster hupt voor ons op het pad. Overal vinden we op het pad meikevers. Ze zijn met velen. De braakliggende stukjes grond in het bos worden benut door het kleurrijke vingerhoedskruid.
Op de heide staan veel jeneverbessen, een langzaam groeiende dennensoort die zeldzaam is in Nederland. Dan wordt het ineens heel druk. Twee boompieper zingen gezamenlijk vanaf de top van een jeneverbes ons toe, Vier grote zilverreigers landen in het moeras, ook een ooievaar komt aanvliegen, maar laat twee blauwe reigers schrikken die met een krijs wegschieten. Wat een natuurspektakel ineens.
In de bosjes rondom de natte blauwgraslanden vinden hengel en dalkruid, twee nog zo heel algemene soorten van oud bos. Het duurt niet lang voor we de Slinge weer bereiken. Daar vinden we Boerderijmuseum de Lebbenbrugge. Een oude Saksische boerderij uit de middeleeuwen. Door de vele passanten die via de hanzewegen over de Slinge moesten werd het later ook een tolhuis. Mooi om even in rond te kijken. Wij hebben het warm gekregen, dus met een ijsje in de hand wandelen we terug naar de parkeerplaats.
Dit wil ik ook!
Deze blog is mogelijk gemaakt door Camping Tamaring. Wij maakten op deze kleinschalige groene camping gebruik van de spikplinternieuwe Woodlodge. Een klein huisje waar alles op en aan zit en waar je met vier personen kunt verblijven. Camping Tamaring is een ANWB Charme camping gelegen midden in het groen. De natuur staat bij eigenaren Jan en Wenda hoog in het vaandel. Dit is niet alleen terug te zien in het vele groen op de camping, maar ook de aanwezigheid van een speelbos, vleermuizenkasten, vogelhuisjes en insectenhotels. Het bos tegenover de camping wordt nog ingericht als natuurontdekbos met allerlei weetjes over de natuur. Regelmatig zijn er natuurgerelateerde activiteiten, zoals vleermuisexcursies of roofvogeldemonstraties.
Kortom, een ideale uitvalbasis midden in de Achterhoek voor vele prachtige wandelingen.
Meer wandelen in de Achterhoek
De Oude Bondswandelweg van Arnhem naar Deventer, Zutphen en Winterswijk komt ook praktisch langs Camping Tamaring. Een reconstructie van een oude lange afstandsroute van 240 kilometer lang uit 1915 die via de heuvels van de Veluwezoom de gehele Achterhoek doorkruist. Bekijk de pagina van de route.
Lees ook de blog over dag 1 in Ruurlo, een wandeling in het Hagebeek tussen Ruurlo en Barchem.